ప్రేమలేఖ 1

ఎన్ని ఉత్తరాలు రాస్తే, ఒక జవాబై పలకరించావ్. చెప్పాల్సినవి చాలా ఉన్నాయి. రమ్మంటే ఏమో రావు. నన్ను అక్కడికి వద్దంటావ్. కొన్ని రోజులే అయినా యుగాలు గడిచినంత భారంగా గడుస్తున్నాయి రోజులు. కమ్మేస్తుంది. ఏదో తెలియని ఒంటరితనం. ఏవో పిచ్చి ఆలోచనలు. ఎక్కడికి వెళ్లాలనిపించట్లేదు. వెళ్లిన తొందరగానే వచ్చేస్తున్నా. ఈ పుస్తకాలు. కవిత్వం. అప్పుడప్పుడు కథలు. నవల ఒకటి మొదలుపెట్టాను. ఎప్పుడు పూర్తవుతుందో తెలియదు. ఇట్లే ఉంటే పూర్తి చేస్తానా? అనిపిస్తుంది. 

చంద్రుడ్ని కమ్మేసిన మబ్బుల్లా. ఉదయాన్నే పొగమంచులా. నన్ను కమ్మేసిన ఈ ఒంటరితంలో ఒక యుద్ధమే చేస్తున్నాను. అంతర్ముఖ యుద్ధం. పెంజికటి యుద్ధం. ఎందుకోసం చేస్తున్నానో తెలియకుండానే యుద్ధం. నాలో నేను. నాతో నేను. యుద్ధంలోనూ ఒంటరితనమే. జనసంద్రంలోనూ ఒంటరిగానే. ఈ నిశ్శబ్ద యుద్ధంలో పుస్తకం ఒక స్వాంతన. కవిత్వం ఒక స్వాంతన. ఏంటో తెలియని ఒంటరితనం నుండి బయటపడేందుకు పుస్తకంలో మనుషులతో సంభాషణ. కవిత్వమై ఒక ఊహా ప్రపంచంతో సంభాషణ. కొన్నిసార్లు ఉపన్యాసమై, మరికొన్నిసార్లు నినాదమై ఎదుటి మనుషులతో సంభాషణ. ఈ సంభాషణల నుండి కాస్త విరామం తీసుకుంటానా. మళ్ళీ అదే ఒంటరితనం. ఈ ఒంటరి జీవికి తోడుగా ఉన్నానంటూ ఓ 'ముసలోడు'. ఆయనే లేకపోతే. ఏమో?!.

అసలెందుకీ ఒంటరితనం. ఆ ప్రశ్న ఎందుకో సమాధానం లేనిదిగా అనిపిస్తుంది. నిజంగా, అట్లా ఉంటాయా? ప్రశ్నలు. ఉండవని మనకు తెలుసు. నాకు బాగా తెలుసు అంటావ్. వేతకట్లెదేమో. సమాధానాన్ని. అందుకే ఆ ప్రశ్న, ప్రశ్నగానే ఉండిపోయింది. సమాధానం లేకుండా.

ఈ ఒంటరితనం నుండి స్వాంతన పుస్తకం అన్నా కదా. కవిత్వం చదువుతుంటే. రాబర్ట్ గ్రేవ్స్ (Robert Graves) రాసిన ఓ కవిత దొరికింది.

"She tells her love while half sleep,

In the dark hours,

With half-words wishperd low:

As Earth stirs in her winter sleep

And puts out grass and flowers

Despite the snow,

Despite the falling snow"

రాబర్ట్ 'She tells her love'అన్నాడు. అప్పుడు అనిపించింది. నువ్ మన ప్రేమను అలా చెప్తే ఎలా ఉంటుందా? అని. అచ్చంగా అలాగే కాకున్నా. ఇంకోలా అయినా. అప్పుడు రాసుకున్నా. ఈ కవితని.

''ఏదో ఓ వెన్నెల రాత్రి నేలను చీల్చుకు వచ్చే గరిక లాగా/ వికసించు పువ్వుల్లాగా నువ్ మారిపోయి/ వెన్నెల ఉన్నప్పుడు/ వెన్నెల వెలుగు మనపై పడుతూ ఉన్నప్పుడు/ మన కథని/ మన ప్రేమకథని/ నిదురకు దగ్గరవుతూ/ సన్నని గొంతులో చెబుతుంటే వింటూ నేను/ వింటూ, వింటూ/ చెబుతూ, చెబుతూ/ నిద్రలోకి మన ప్రయాణం"

ఎన్ని రోజులైంది. మన రాత్రుల్లో కవిత్వం ప్రవహించి. వెన్నెల్లో మనం జ్వలించి.