"కొందరు వర్షంలో తడుస్తారు. మరికొందరు దాన్ని ఆస్వాదిస్తారు" అంటాడు బాబ్ మార్ల్. నిజమే. మొన్నటిదాకా ఉక్కపోసిన ఎదను ఇప్పుడు వర్షం తడిపింది. వర్షం తడిపిన ఎద పురా జ్ఞాపకాల యుద్ధభేరి మోగిస్తుంది. దేహాన్ని తడుపుతున్న ఒక్కో చినుకు తుడుం మోతలా జ్ఞాపకాల్ని తట్టిలేపుతుంది. చినుకులకు తోడుగా వచ్చే చల్లని గాలి స్వెట్టర్ ను చీల్చుతూ దేహాన్ని వణికిస్తోంది. ఒకనాటి మన తోవ, వర్షము, చల్లని గాలి, తుడుమై మొగుతున్న ఎద నిన్ను యాదికి తెస్తున్నాయి.
అదే తోవలో ఎన్నిసార్లు అట్లా వర్షంలో తడుస్తూ వచ్చుంటాం! ఇంటికి రాగానే కాస్త ఫ్రెష్ అయి, అలా వణుకుతూనే చాయ్ పెట్టేవాడ్ని.'రెండు కప్పుల్లో ఏమోద్దు, పెద్దదాంట్లోనే తీసుకురా' అనే నీ ఆజ్ఞ కిచెన్ లోకి వినపడేది. చాయ్ తీసుకొని నేనలా గోడకు అనుకుని కూర్చుంటే, గూటిలో గువ్వపిల్లలా ఒడిలో ఒదిగిపోయేదానివి నా చేతిలో చాయ్ కప్ లాక్కుంటూ. వర్షానికి తడిసి, మంచులా మారిన రెండు దేహాలు ఆ చాయ్ కప్పులో కాస్త, కౌగిల్లో కాస్త వేడిని వెతుక్కునేవి.
ఇప్పుడు ఇంటికి వస్తే నువ్వు లేవని వెక్కిరిస్తూ ఖాళీ రూమ్ లోని పుస్తకాల షెల్ఫ్, తెరచున్న కిటికీలోంచి వస్తున్న చల్లని గాలి. ఈ చలినుండి తప్పించుకోవడానికి ముచ్చట చెప్పె ముసలోడు లేడు. చర్చలు ఎక్కువవుతున్నాయని 'ముసలోడిని' ఇంట్లో పెట్టుకోవడం లేదు. ఈ మధ్య ముసలోడి నుండి విడిపోయి 'పెక్కుకాలపు' మత్తులో ముచ్చటాడుతున్న. ఇక చర్చలు తగ్గిస్తానని మొన్నే 'సాకీ'కి మాటిచ్చా. చర్చల్లో పడి తినట్లేదని తిట్టి, దానికి తోడు మందుల బాక్స్ లో antacidsని తీసి టేబుల్ మీద పెట్టి మరి టైమ్ కి తినమని వార్నింగ్ ఇచ్చిపోయింది.
ఎదలో ఎదో పురా యుద్ధభేరి ఇంకా మొగుతూనే ఉంది. బహుశా అది ఈ రాత్రంతా మొగుతూనే ఉంటుందేమో! యుద్ధభేరి నేపథ్యగానంలో నీవు లేని చోట నీ జ్ఞాపకాల్ని పలవరిస్తున్నాను. అట్లా పలవరిస్తున్న వాటినే ఏదో ఓ రోజు నువ్ చదువుతావని ఇలా రాస్తున్నాను. ఈ రాత్రీ అనేక రాత్రుల్లాగే నీ జ్ఞాపకాల్లో కాలిపోనుంది. నను కాల్చనుంది. కొన్ని గాయాలు అంతేనేమో...!
No comments:
Post a Comment