మబ్బుల చీల్చుకు వస్తావ్
బతుకు చీకటైన ప్రతీసారి
ఒక్కోసారి ఎంత పిలిచినా రావు
నీ రాక లేని రోజుకు అమాస అని పేరేమో
చూస్తూనే ఉంటాను నీ కదలికల్ని
జగ్ మగాతి సడ్కొంపే ఆవారానై తిరుగుతూ
చేతికి అందినట్టే అంది
పెదాలు తాకే లోపే వెళ్లిపోతావ్
నీళ్లలో నీ బింబాన్ని వదిలేస్తూ
రాత్రంతా
నిన్ను కళ్ళలో నింపుకునెందుకు
పగలంతా నిదురపోతాను
ఇప్పుడూ అంతే నిన్ను చూడాలని
టెర్రస్ ఎక్కానా
నువ్ మబ్బుల్లో దాగుతూ దోబూచులాడుతూనే ఉన్నావ్
సాకీ
తెచ్చుకున్న ప్యాలా అయిపోవొచ్చింది
నువ్వొస్తే కొసరి కొసరి ఇవ్వాలని
దాచి ఉంచాను
మత్తు మోహపు మాటలల్లో కాసింత ప్రేమను
ఎప్పటిలాగే
ఆ నలుపు పరదాల్ని
దాటుకు రావూ
(Surya Chandra DG ఇదిగో నువ్ రాయమని అడిగిన కవితా.)
No comments:
Post a Comment