జీవిత పరుగులో
అనుభవాలింక పచ్చిగానే ఉన్నాయి|
ఏ చలాకీతనం నేర్చుకోకుండా
హృదయం ఇంకా పసిపిల్లలాగే ఉండిపోయింది|
పసితనంలో ఎక్కడ అనుకుంటే అక్కడే నవ్వే వాడిని
ఎక్కడబడితే అక్కడే ఏడ్చే వాడిని|
కానీ, ఇప్పుడు నవ్వడానికి సంస్కారం కావాలి
కన్నీళ్లకు ఒంటరితనం|
మేము పట్టింపుల్లేకుండా నవ్వే వాళ్ళం
నన్ను నేనే ఇవ్వాల పాత ఫోటోలో చూసుకున్న|
నడూ, చిరునవ్వులకు కారణాలు వెతుకుదాం
నువ్ నన్ను వెతుకు... నేను నిన్ను వెతుకుతా...
(స్వేచ్ఛానువాదం అరుణాoక్)
Gulzar రాసిన హిందీ కవిత
जिन्दगी की दौड़ में,
तजुर्बा कच्चा ही रह गया...।
हम सीख न पाये 'फरेब'
और दिल बच्चा ही रह गया...।
बचपन में जहां चाहा हँस लेते थे,
जहां चाहा रो लेते थे...।
पर अब मुस्कान को तमीज़ चाहिए
और आंसुओ को तन्हाई..।
हम भी मुस्कराते थे कभी बेपरवाह अन्दाज़ से...
देखा है आज खुद को कुछ पुरानी तस्वीरों में ..।
चलो मुस्कुराने की वजह ढुंढते हैं...
तुम हमें ढुंढो...हम तुम्हे ढुंढते हैं .....!
- गुलजार
No comments:
Post a Comment